در نقاشی‌های پیچیده ذهن انسان، ترس می‌تواند به اشکال مختلف ظاهر شود، از ناراحتی لحظه‌ای تا اضطراب‌های عمیق و تغییردهنده زندگی. در خط مقدم این دلهره‌ها، فوبیاها قرار دارند؛ ترس‌های شدید و غیرمنطقی که میتوانند تأثیر قدرتمندی بر افکار، احساسات و رفتارهای فرد داشته باشند. این مطلب جنبه آموزشی و اطلاع رسانی دارد، در صورت مشکل به دکتر روانشناس و دکتر روانپزشک مراجعه کنید. اما فوبیا دقیقا چیست؟ چه علائمی دارد و چطور درمان میشود؟ این مقاله این نوع ترس را به‌طور کامل بررسی می‌کند تا به خوانندگان کمک کند تا آن را شناخته و درمان کنند.
معنی فوبیا یا هراس‌زدگی چیست؟
فوبیا (phobias) یا هراس‌زدگی یک ترس شدید و غیرمنطقی از یک شیئ، موقعیت یا فعالیت خاص است. افراد مبتلا به فوبیا اغلب هنگام قرارگرفتن در معرض منبع ترس خود، دچار اضطراب یا وحشت شدید می‌شوند؛ حتی اگر تهدید درک‌شده از نظر عینی خطرناک نباشد. هراس‌زدگی می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر زندگی روزمره فرد تأثیر بگذارد و منجر به رفتارهای اجتنابی و در برخی موارد، اختلال در توانایی برای عملکرد در موقعیت‌های خاص شود. هراس‌زدگی زمانی است که چیزی که باعث ایجاد ترس یا اضطراب در شما میشود، آن‌قدر شدید باشد که به‌طور مداوم و شدید زندگی شما را تحت تاثیر قرار داده و مختل کند. این عارضه، نوعی اختلال اضطرابی محسوب میشود. وقتی در موقعیتی نیستید که مستقیماً هراس‌زدگی شما را درگیر کند، میتوانید تشخیص دهید که ترس بسیار شدیدتر از آن چیزی است که باید باشد. اما دانستن این موضوع، احساس شما را تغییر نمی‌دهد. اگر با چیزی روبرو شوید که فوبیای شما را تحریک می‌کند، ترس یا اضطراب شدیدی را احساس می‌کنید.
انواع فوبیا (هراس‌زدگی)
انجمن روان‌پزشکی آمریکا سه دسته اصلی از هراس‌زدگی‌ها را معرفی‌کرده است:
فوبیای اجتماعی (Social phobia)
هراس‌زدگی اجتماعی که امروزه اختلال اضطراب اجتماعی (social anxiety disorder) نامیده میشود، وقتی است که افراد به‌طور غیرمنطقی از تحقیر، شرمساری یا قضاوت دیگران در موقعیت‌های اجتماعی می‌ترسند. افراد و گروه‌های ناآشنا میتوانند به‌ویژه ناراحت‌کننده باشند.
آگورافوبیا (Agoraphobia)
آگورافوبیا به ترس شدید و ناتوان‌کننده از مکان‌های عمومی و موقعیت‌هایی اشاره دارد که فرار از آن دشوار است یا خروج از آن شرم‌آور است. این مکان‌ها ممکن است شامل فضاهای بسته و یا باز باشد. بسیاری از افراد مبتلا به آگورافوبیا علائم هراس یا اختلال هراس را نیز دارند که شامل ترس شدید به.همراه علائم جسمی ناراحت‌کننده مانند لرزش، تپش قلب و تعریق است.
فوبیاهای خاص (Specific phobias)
فوبیاهای خاص که به‌عنوان هراس‌زدگی ساده شناخته می‌شوند، رایج‌ترین نوع فوبیا هستند. متخصصان این نوع هراس‌زدگی را به پنج دسته تقسیم می‌کنند که هر کدام دارای زیر گروه‌هایی است که نام‌های خاصی دارند. در اینجا انواع رایج این نوع ترس را بر اساس این تقسیم‌بندی آورده‌ایم:
1. هراس‌زدگی حیوانات
- آراکنوفوبیا (ترس از عنکبوت)
- Cynophobia (ترس از سگ)
- انتوموفوبیا (ترس از حشرات)
- اوفیدیوفوبیا (ترس از مارها)
2. هراس‌زدگی محیط طبیعی
- آکروفوبیا (ترس از ارتفاع)
- آگورافوبیا (ترس از فضاهای عمومی)
- Aquaphobia (ترس از آب)
- آستروفوبیا (ترس از رعد و برق)
3.فوبیای خون، اقدامات پزشکی یا جراحات
- آلگوفوبیا (ترس از درد)
- دنتوفوبیا (ترس از دندانپزشک)
- هموفوبیا (ترس از خون)
- تریپانوفوبیا (ترس از سوزن)
4. هراس‌زدگی موقعیت‌ها
- آئروفوبیا (ترس از پرواز)
- آمکسوفوبیا (ترس از رانندگی)
- کلاستروفوبیا (ترس از فضاهای بسته)
- Nyctophobia (ترس از تاریکی)
5. دیگر انواع هراس‌زدگی
- کولروفوبیا (ترس از دلقک‌ها)
- امتوفوبیا (ترس از استفراغ)
- پیروفوبیا (ترس از آتش)
- تریپوفوبیا (ترس از سطوح دارای سوراخ یا حفره، مانند اسفنج)
علائم فوبیا (هراس‌زدگی)
فوبیاها علائم احتمالی یکسانی دارند، اما میتوانند به شکل‌های مختلفی رخ دهند. هراس‌زدگی می‌تواند باعث شود که فرد علائم فیزیکی، ذهنی و رفتاری را زمانی که در معرض شی یا موقعیت ترسناک قرار می‌گیرید و یا زمانی که به آن فکر می‌کند، تجربه نماید. علائم ذهنی، اثراتی هستند که بر نحوه تفکر و احساس تأثیر می‌گذارند. آنها عبارتند از:
- ترس شدید
- وحشت یا احساس نیاز به فرار
- احساس خطر فوری
- احساس قطع ارتباط با بدن (مسخ شخصیت) یا دنیای اطراف (واقعیت زدایی)
علائم فیزیکی، اثراتی هستند که مستقیماً بر بدن تأثیر می‌گذارند. آنها عبارتند از:
- تغییر ضربان قلب و نوع نبض
- عرق کردن، احساس گرما یا لرز
- لرز یا لرزش
- حالت تهوع، ناراحتی معده یا معده درد
- سفتی یا درد در قفسه سینه
- مشکل در تنفس یا احساس خفگی
- احساس سرگیجه یا سبکی سر
- غش‌کردن
- رنگ پریدگی
- دید باریک (همچنین به عنوان دید تونلی شناخته میشود)
علائم رفتاری روش‌هایی هستند که بر شیوه زندگی، روال یا عادات فرد تاثیر می‌گذارند. آنها عبارتند از:
- اجتناب از انجام یک پروسه خاص؛ برای مثال: اجتناب از مراقبت‌های پزشکی یا دندان‌پزشکی منظم به دلیل ترس از سوزن، دندانپزشک و غیره
- تغییر عمدی زندگی برای جلوگیری از محرک‌ها؛ برای مثال: خارج‌شدن از یک منطقه ساحلی به دلیل ترس از طوفان.
- اجتناب از تغییرات زندگی، به‌ویژه تغییرات مثبت، برای جلوگیری مواجهه؛ به‌عنوان مثال: زمانی‌که به دلیل ترس از آب، شنا‌کردن یا غرق‌شدن از خرید خانه یا کار در جایی با منظره رودخانه، دریاچه یا اقیانوس اجتناب گردد.
علائم هراس‌زدگی در کودکان
کودکان نیز ممکن است به هراس‌زدگی خاصی مبتلا شوند و هنگام مواجهه با عامل آن، علائم زیر را از خود نشان دهند:
- گریه
- عصبانیت یا طغیان عاطفی
- انجماد (بی‌حرکت نگه‌داشتن بدن)
- چسبیدن یا جدا‌نشدن از کسی که احساس می‌کنند در کنار او امنیت دارد
تشخیص فوبیا
یک روانشناس یا روانپزشک، می‌تواند هراس‌زدگی را حین صحبت با فرد و پرسیدن سوالات خاصی تشخیص دهد. تشخیص این مشکل نیازی به آزمایشات آزمایشگاهی، تصویربرداری یا اقدامات تشخیصی خاصی ندارد. سوالاتی که متخصص می‌پرسد، ممکن است از پرسش‌نامه‌های خاصی باشد که برای کمک به تشخیص هراس‌زدگی طراحی شده‌اند. برخی از این سوالات در حوزه‌های زیر هستند:
- محرک‌های هراس‌زدگی که از آنها اطلاع دارید
- علائمی که به‌دنبال مواجهه تجربه می‌کنید و شدت آنها
- شیوه زندگی و عادات فعلی و اینکه آیا علائم هراس‌زدگی بر آن تأثیر می‌گذارد یا نه
- اولین بار که متوجه علائم شدید
- سابقه یک رویداد آسیب‌زا یا سایر عوامل احتمالی که می‌تواند باعث ایجاد هراس‌زدگی شود
معیارهای خاص فوبیا
معیارهای خاص هراس‌زدگی به‌شرح زیر است:
- ترس یا اضطراب شدید درباره موقعیت یا جسمی خاص
- ایجاد ترس فوری، اضطراب یا هر دو، هنگام مواجهه با محرک
- هنگام مواجهه با محرک‌هایی که نمی‌توان از آنها اجتناب کرد، فرد به‌طور فعال از محرک دور شده و احساس ترس و اضطراب می‌کند.
- ترس یا اضطراب بسیار شدیدتر از آن چیزی است که محرک باید ایجاد کند
- تلاش حداقل شش ماه برای دوری از محرک
- اختلال در زندگی، کار و روابط اجتماعی به دلیل ترس، اضطراب یا اجتناب از فوبیا
- توجیه نشدن علائم با مشکلات دیگر مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا اختلال هراس
علل هراس‌زدگی
هنوز علت کاملا واضحی برای هراس‌زدگی مشخص نشده است، اما موارد زیر میتوانند در شرایطی سبب ایجاد این عارضه شوند:
- تجربیات بد: بسیاری از هراس‌زدگی‌ها به دلیل یک تجربه بد یا حمله پانیک مربوط به یک شی یا موقعیت خاص شروع می‌شوند. گاهی اوقات حتی دیدن یا شنیدن یک تجربه بد می‌تواند برای شروع هراس‌زدگی کافی باشد.
- ژنتیک یا رفتار آموخته‌شده: ممکن است بین هراس‌زدگی خاص شما و فوبیا یا اضطراب والدینتان ارتباطی وجود داشته باشد. این می‌تواند به دلیل ترکیبی از ژنتیک و رفتارهای آموخته شده باشد.
- عملکرد و ساختار مغز. کسانی که هراس‌زدگی خاص دارند، بخش‌های خاصی از مغز آنها در مواجهه با یک عامل تحریک میشود، درحالی‌که فردی که این فوبیاها را ندارد، پاسخ مشابهی در مغز نشان نمی‌دهد. همچنین، فردی که دارای فوبیای خاص است، ممکن است ساختار مغزی متفاوتی نسبت به فرد بدون آن فوبیای خاص، داشته باشد.
ریسک فاکتورهای هراس‌زدگی
این عوامل ممکن است خطر ابتلا به هراس‌زدگی خاص را افزایش دهند:
- سن: هراس‌زدگی برای اولین بار ممکن است در سنین کودکی ظاهر شود، معمولاً در سن 10 سالگی.
- بستگان: اگر یکی از اعضای خانواده فوبیا یا اضطراب خاصی داشته باشد، احتمال ابتلای دیگران نیز به آن بیشتر است.
- خلق‌و‌خوی: افرادی که به اضطراب حساس‌تر هستند، بیشتر در معرض خطر هستند.
- تجربه بد: هراس‌زدگی می‌تواند پس از یک تجربه بد ایجاد شود.
- تغییر رفتار: اجتناب، رایج‌ترین روشی است که افراد با استفاد از آن با هراس‌زدگی کنار می‌آیند. با انجام این کار، معمولاً اضطراب آنها بدتر میشود.
پیشگیری از فوبیا
پیشگیری کامل از هراس‌زدگی ممکن است همیشه امکان‌پذیر نباشد، زیرا این مشکل ممکن است به دلیل تأثیر متقابل پیچیده عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی ایجاد شوند. اگرچه نمی‌توان از بسیاری از فوبیاهای خاص پیشگیری کرد، اما مداخله و درمان زودهنگام پس از یک تجربه آسیب‌زا، مانند حمله حیوانات، ممکن است از ابتلای فرد به یک اختلال اضطرابی شدید جلوگیری کند.
درمان هراس‌زدگی
درمان هراس‌زدگی معمولا به‌روش‌های زیر انجام میشود.
مواجهه قدم‌به‌قدم
مواجهه‌درمانی یکی از موثرترین درمان‌ها برای هراس‌زدگی است. این درمان شامل قرارگرفتن تدریجی در معرض ترس میشود تا به‌تدریج حساسیت فرد نسبت به آن کاهش یابد. به‌عنوان مثال، اگر فرد از پرواز می‌ترسد، در ابتدا، مواجهه‌درمانی ممکن است شامل تماشای تصاویر یا فیلم‌های مرتبط با هواپیما و مسافران در هواپیما باشد. سپس به‌تدریج درمان تا جایی پیش می‌رود که فرد سوار هواپیما شده و با آن پرواز کند. با پیشرفت فناوری، مواجهه‌درمانی با واقعیت مجازی در حال حاضر برای کمک به افراد برای مواجهه قدم‌به‌قدم استفاده میشود.
درمان شناختی‌رفتاری (CBT)
CBT یکی دیگر از روش‌های شناخت.درمانی محبوب برای درمان هراس‌زدگی است. این روش روی تغییر الگوهای افکار منفی مرتبط با ترس تمرکز کرده و به فرد کمک می‌کند تا بتواند اضطراب خود را در موقعیت‌های واقعی زندگی بهتر مدیریت کند. از طریق تکنیک‌های رفتاردرمانی شناختی، الگوهای فکری غیرمنطقی، که به ایجاد اضطراب کمک می‌کنند، شناخته شده و سپس موضوع تحلیل میشود. اگر شرایط یا اشیاء خاصی محرک باشند، افراد میتوانند از طریق تکنیک‌های بازسازی شناختی بر اضطراب ناشی از آنها غلبه کند. این تکنیک‌ها شامل قالب‌بندی مجدد افکار منفی به افکار مثبت یا به چالش‌کشیدن احتمالات نادرست در مورد نتایج ترسناک رویارویی با شیء یا واقعه ترسناک است.
هیپنوتیزم درمانی
معمولا متخصصان از هیپنوتیزم به‌عنوان بخشی از فرآیند درمان استفاده می‌کند. این روش به بیمار کمک می‌کند تا عمیقاً استراحت کند تا بتواند به ضمیر ناخودآگاه خود دسترسی پیدا کرده و مسائل اصلی را که باعث ترس می‌شوند، کشف نماید. این شکل جایگزین از درمان، به فرد این امکان را می‌دهد که این فرآیند را بدون اینکه از نظر احساسی تحت تأثیر قرار بگیرید، طی کند. علاوه‌بر این، مشخص شده است که علائم فیزیکی مرتبط با اضطراب شدید، از جمله ضربان قلب سریع و تعریق، با هیپنوتیزم کم شده و فرد می‌تواند هنگام رویارویی با عامل هراس‌زدگی، آرامش خود را بیشتر حفظ کند.
حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR)
درمان EMDR برخی از عناصر درمان شناختی‌رفتاری (CBT) و تکنیک‌های مواجهه را با هم ترکیب می‌کند و در عین حال، حرکات چشم را به این ترکیب اضافه می‌کند. این روش می‌تواند به فرد کمک کند تا خاطرات آسیب‌زای ذخیره شده در مغز را دوباره پردازش کند تا هنگام یادآوری سبب ناراحتی او نشوند.
تکنیک‌های آرامش‌بخش
تکنیک‌های تمدد اعصاب مانند تمرینات تنفس عمیق، آرام‌سازی پیش‌رونده عضلانی، تصویرسازی هدایت‌شده، مدیتیشن ذهن‌آگاهی و یوگا همگی ابزارهای عالی برای مدیریت سطوح استرس ناشی از محرک‌های هراس‌زدگی هستند. این فعالیت‌ها بر روی آرام‌کردن بدن از نظر فیزیکی و کاهش ایجاد تنش موثر می‌باشند و به فرد اجازه می‌دهد کنترل و قدرت خود را دوباره به دست آورده و کم‌تر احساس ناتوانی کند. 
بیشتر بخوانید:درمان خانگی برای استرس چیست؟
دارودرمانی
برای برخی افراد، دارودرمانی می‌تواند راه موثری برای درمان فوبیا باشد. این روش می‌تواند به‌کاهش اضطراب و ترس شدید کمک کند. داروهای رایجی که گاهی در درمان هراس‌زدگی استفاده می‌شوند شامل موارد زیر هستند:
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای ضد اضطراب
- مسدودکننده‌های بتا
- آرام‌بخش‌ها
روان.پزشک پس از ارزیابی علائم و سابقه پزشکی ممکن است این داروها را تجویز کند. لازم است به این نکته توجه کنید که این داروها برای درمان هراس‌زدگی نیستند؛ در عوض، آنها به مدیریت علائم مرتبط کمک می‌کنند.
درمان‌های طبیعی برای هراس‌زدگی
داروهای طبیعی مانند گیاهان و مکمل‌ها ممکن است به‌کاهش سطح اضطراب مرتبط با هراس‌زدگی رایج کمک کنند. برخی از گیاهانی و روش‌های طبیعی که برای درمان این اختلال استفاده می‌شوند، شامل موارد زیر هستند:
- عصاره ریشه کاوا کاوا
- عصاره گل ساعتی
- چای بابونه
- رایحه درمانی با روغن اسطوخودوس
- مکمل‌های منیزیم
اگر هراس‌زدگی درمان نشود چه اتفاقی می‌افتد؟
بدون درمان، هراس‌زدگی می‌تواند شدیدتر شود. ممکن است فرد شروع به اجتناب از موقعیت‌هایی کند که باعث ترس میشود. متأسفانه، اجتناب می‌تواند فوبیا را تقویت کرده و غلبه بر آن را در آینده سخت‌تر کند.
- علائم اضطراب می‌تواند بدتر شود: وقتی هراس‌زدگی درمان نشده وجود داشته باشد، اغلب هر بار که فرد با ترس خود روبرو میشود، اضطراب بیشتری را تجربه می‌کند. این اضطراب شدید می‌تواند منجر به‌علائم فیزیکی مانند ضربان قلب سریع، تعریق، لرزش، حالت تهوع یا سرگیجه شود. این علائم ناراحت‌کننده هستند و میتوانند در فعالیت‌های روزانه مانند کار یا عملکرد مدرسه اختلال ایجاد کنند.
- ترس شدید می‌تواند ناتوان‌کننده شود: بدون درمان، ممکن است فرد نتواند کارهایی را انجام دهد که زمانی از آنها لذت می‌برد. بیمار به دلیل احساس ترس شدید از مکان‌ها یا فعالیت‌های خاصی اجتناب می‌کند که به نوبه خود می‌تواند منجر به انزوای اجتماعی و کاهش کیفیت زندگی شود. در موارد شدید، هراس‌زدگی درمان‌نشده ممکن است منجر به افسردگی و سایر مشکلات سلامت روانی شود.
داروی فوبیا چیست؟
معمولاً دارو برای درمان هراس‌زدگی توصیه نمی‌شود، زیرا رفتاردرمانی معمولاً مؤثر است و هیچ عارضه جانبی هم ندارد. اما گاهی اوقات ممکن است برای درمان اثرات هراس‌زدگی، مانند اضطراب، دارو تجویز شود. در این شرایط انواع مختلف داروهای زیر بسته به وضعیت فرد تجویز میشود:
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی اغلب برای کمک به کاهش اضطراب تجویز می‌شوند. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) برای فوبیای اجتماعی یا اختلال هراس مناسب هستند. این داروها شامل موارد زیر هستند:
- اسیتالوپرام (سیپرالکس)
- سرترالین (Lustral)
- پاروکستین (سروکسات)
- ونلافاکسین (Efexor)، یک مهارکننده بازجذب سروتونین و نورآدرنالین (SNRI)
عوارض جانبی رایج این درمان‌ها عبارتند از:
- حالت تهوع
- سردرد
- مشکلات خواب (بیخوابی)
- ناراحتی معده
- همچنین، ممکن است در ابتدا اضطراب را بدتر کرده و سبب مشکلات جنسی شوند.
علاوه‌بر موارد فوق، کلومیپرامین (Anafranil) یک نوع داروی ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای (TCA) است که برای درمان برخی از انواع هراس‌زدگی مجوز دارد. عوارض جانبی مصرف این دارو عبارتند از:
- دهان خشک
- خواب آلودگی
- تاری دید
- لرزش
- تپش قلب
- یبوست
- مشکل در ادرارکردن
موکلوبماید (Manerix) نیز نوعی داروی ضد افسردگی از گروه داروهای ضد افسردگی مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI) است که گاهی اوقات برای درمان هراس‌زدگی اجتماعی تجویز میشود. موکلوبمید با انواع خاصی از غذا تداخل دارد. علاوه‌بر تداخل با غذاها، سایر عوارض جانبی احتمالی موکلوبمید عبارتند از:
- مشکلات خواب
- سرگیجه
- مشکلات معده
- سردرد
- بی‌قراری
در صورتی که داروهای ضد افسردگی برای هراس‌زدگی تجویز شوند، بیمار نباید به‌طور ناگهانی آنها را قطع کند، زیرا می‌تواند سبب علائم ترک و ایجاد مشکلاتی برای بیمار شود.
آرام بخش‌ها
بنزودیازپین‌ها گروهی از داروها هستند که به‌عنوان آرام‌بخش‌های جزئی طبقه‌بندی می‌شوند. آنها شامل داروهایی مانند دیازپام (والیوم) بوده و گاهی اوقات به‌صورت کوتاه‌مدت با کم‌ترین دوز ممکن، برای درمان اضطراب شدید استفاده می‌شوند. مانند داروهای ضد افسردگی، بنزودیازپین‌ها نیز باید به‌تدریج قطع شود تا از علائم ترک جلوگیری شود.
مسدودکننده‌های بتا
مسدودکننده‌های بتا اغلب برای درمان بیماری‌های قلبی عروقی، مانند مشکلات قلبی و فشار خون بالا استفاده می‌شوند. آنها همچنین گاهی اوقات برای کمک به‌کاهش علائم اضطراب مانند تپش قلب تجویز می‌گردند. مسدودکننده‌های بتا، ضربان قلب را کاهش داده و فشار خون را کم می‌کنند. پروپرانولول (ایندرال) یک مسدود‌کننده بتا است که معمولاً برای درمان اضطراب استفاده میشود. عوارض جانبی احتمالی این داروها عبارتند از:
- مشکلات معده
- انگشتان سرد
- خستگی
- مشکلات خواب
چگونه به فردی که با هراس‌زدگی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند کمک کنیم؟
درک این موضوع که هراس‌زدگی یک مشکل مربوط به سلامت روان است، اولین قدم به سوی کمک به فرد مبتلا است. لازم است که به نگرانی‌های فرد گوش دهید و به او بگویید که باور می‌کنید که ترس‌هایش واقعی هستند و واقعا امکان کنترل آنها برای او وجود ندارد. در مرحله بعد، میتوانید با فرد صحبت کنید و بگویید که هراس‌زدگی یک اختلال اضطرابی قابل تشخیص است که درمان هم دارد. او را تشویق کنید تا با یک متخصص سلامت روان صحبت کند تا بتواند از این مشکل آزاردهنده رها شود. علاوه.بر این، برای کمک به فرد مبتلا به هراس‌زدگی، میتوانید اقدامات زیر را انجام دهید:
- از گفتن این موضوع که ترس او مضحک یا غیرمنطقی است، خودداری کنید؛ زیرا می‌تواند منجر به واکنش تدافعی شود.
- به فرد کمک کنید تا یک مشاور یا درمانگر محلی پیدا کند.
- به او اطمینان دائم بدهید که می‌تواند بر هراس‌زدگی خود غلبه کند
- اگر می‌خواهد در مورد درمان یا تجربیات خود صحبت کند، به خوبی به او گوش دهید.
کی نیاز است از روانپزشک یا روانشناس کمک بگیریم؟
اگر هراس‌زدگی به‌طور قابل توجهی بر زندگی روزمره، رفاه باکیفیت روابط فرد تأثیر بگذارد، بهتر است از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرد. هر‌کدام از نشانه‌های زیر نشان می‌دهند که ارجاع به یک متخصص لازم است:
ترس شدید و مخرب
اگر ترس مرتبط با هراس‌زدگی شدید و غیرمنطقی بوده و به‌طور قابل توجهی توانایی فرد را برای عملکرد در زندگی روزمره را مختل کند، ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که یک متخصص به درمان وارد شود.
رفتارهای اجتنابی
اگر فرد به‌طور مداوم از موقعیت‌ها، مکان‌ها یا فعالیت‌های خاصی به دلیل ترس اجتناب کند و این اجتناب در کار، زندگی اجتماعی یا سایر مسئولیت‌های او اختلال ایجاد نماید، مداخله حرفه‌ای ضروری است.
علائم فیزیکی اضطراب
اگر فوبیا علائم فیزیکی شدید مانند حملات پانیک، ضربان قلب سریع، عرق‌کردن، لرزش یا حالت تهوع را ایجاد کند، لازم است که بیمار به‌دنبال کمک باشد.
تاثیر بر روابط
اگر فوبیا بر روابط تأثیر گذاشته و باعث ایجاد فشار شود یا توانایی فرد را برای تعامل با دیگران محدود کند، کمک پزشک می‌تواند مفید واقع شود.
اختلال در کیفیت زندگی
اگر فوبیا به‌طور قابل توجهی کیفیت کلی زندگی فرد را کاهش دهد و او را از لذت‌بردن یا شرکت در فعالیت‌هایی که برای او مهم هستند باز دارد، کمک‌گرفتن از متخصص لازم است.
پریشانی مداوم
اگر ناراحتی مرتبط با فوبیا در طول زمان ادامه پیدا کند و در توانایی فرد برای داشتن یک زندگی رضایت‌بخش اختلال ایجاد نماید، مشاوره با یک متخصص بهداشت روان توصیه میشود.
بیماری‌ها هم‌زمان
اگر در کنار فوبیا بیماری‌های سلامت روان دیگری مانند اختلال اضطراب فراگیر، اختلال هراس یا افسردگی وجود داشته باشد، ممکن است لازم باشد که فرد به‌دنبال درمان جامع باشد. مداخله زودهنگام، اغلب با پیامدهای مطلوب‌تری همراه است، بنابراین اگر علائم قابل توجه باشد، بیمار حتما باید به‌دنبال درمان باشد.
سخن آخر
فوبیا یک مشکل سلامت روان رایج و قابل درمان است که می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد. اگرچه ممکن است غلبه بر فوبیا چالش‌برانگیز باشد، اما جستجوی کمک و درمان زودهنگام می‌تواند علائم را تا حد زیادی برطرف کند. با یک روش مناسب، افراد میتوانند بیاموزند بر ترس‌های خود غلبه کنند و زندگی رضایت‌بخش و فارغ از محدودیت‌های ناشی از فوبیا داشته باشند.
معمولا خانواده ها برای رهایی از اعتیاد عزیزانشان زجر زیادی می کشند. آنها سعی می کنند فرد را چه در خانه و چه از طریق کمپ ها و کلینیک های ترک اعتیاد از این بیماری نجات دهند. البته کلینیک ها و کمپ های ترک اعتیاد بهترین و مناسب ترین راه برای کمک به معتادان برای ترک سیگار هستند و در عین حال می توانند به خانواده ها کمک کنند تا هر چه زودتر فرد معتاد را از این بیماری روانی رها کنند.
یکی از رایج ترین داروها برای ترک مواد افیونی، قرص B2 است. اما اگر مصرف این دارو بدون تجویز پزشک مصرف گردد ممکن است بیشتراز تریاک اعتیاد آور باشد… عده ای برای ترک تریاک ،مراکز سنتی درمان مواد مخدر را انتخاب می کنند و به داروهای سنتی و گیاهی روی می آورند .مصرف این داروها تائیدیه پزشکی ندارند. طبق آزمایشات مختلف نشان داده شده که این داروها خود حاوی مواد مخدر دیگری هستند و افراد ممکن است به آنها اعتیاد پیدا کنند. بدین ترتیب نتیجه می‌گیریم، که بهترین گزینه برای ترک تریاک، مراجعه به مراکز و کمپ‌های ترک اعتیاد تائید شده می باشد . ورزش و رژیم غذایی مناسب در کنار درمان دارویی بسیار مهم است.
آزمایش اعتیاد می‌تواند به شناسایی میزان اعتیاد فرد به مواد مخدر کمک کند. آزمایش ادرار یکی از مهمترین تست‌هایی است که جهت تشخیص مصرف مواد مخدر مانند شیشه انجام میشود. همچنین آزمایش خون نیز یکی دیگر از تست‌های مهم برای تشخیص اعتیاد به شیشه می‌باشد. 
برای ترک اعتیاد با توجه به نظر پزشک روانشناس، بهترین درمان دارو درمانی است. داروهای زیر برای ترک اعتید استفاده می شوند:
آزمایش عدم اعتیاد به پزشک کمک می‌کند تا به روند درمان بیماری فرد پی‌بری کند. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند آیا فرد درمان را جدی گرفته است یا خیر. انجام این تست‌ها باید با رضایت فرد صورت بگیرد و نباید به عنوان یک آزمون اخلاقی نادرست تلقی شود نتیجه گیری باید توجه داشت که هر فرد ممکن است به دلایل مختلفی به مصرف مواد مخدر روی آورده باشد. اما مهم است که ما این افراد را به عنوان یک مسئولیت انسانی بپذیریم و به جای محاکمه کردن آنها، در تلاش برای کمک به آنها در درمان و رفع مشکلاتشان باشیم. بهترین راه برای درمان اعتیاد، مراجعه به کلینیک‌ها یا کمپ‌های ترک اعتیاد است و موثرترین راه برای درمان این بیماری، زیر نظر متخصصان و کادر درمانی مجرب است .
